index Page 5.

De week van Jordy 11-05-2009 t/m 16-05-2009. Voor ons is dit ‘de week van Jordy’ geworden en dat zal in de toekomst ook altijd zo blijven. Een dramatische week, met gebeurtenissen die nooit meer teruggedraaid kunnen worden. Op 9 mei heeft Jordy ons, Peter en mijzelf, naar Schiphol gebracht. Daar heeft hij mij voor de laatste keer omarmd en gedag gezegd, al wist ik dat toen nog niet. Die zaterdagavond vertrokken wij naar Tunesië voor een vakantie en ook om daar op 13 mei Peter zijn verjaardag en onze eerste trouwdag te vieren. Op 11 mei is Jeroen alleen thuis, toevalligerwijs of ingegeven door een niet nader te verklaren gevoel, was hij niet gaan trainen. Het telefoontje van de marechaussee kwam rechtstreeks bij hem binnen. Jordy had een ongeluk gehad en hij moest zo snel mogelijk naar Nijmegen komen. Jeroen is dit gelijk gaan regelen en zorgde voor vervoer. Nadenkend als hij is, pakte hij spulletjes voor Jordy in, want na een ongeluk zal hij wel een paar dagen in het ziekenhuis moeten blijven, zo was zijn gedachtengang. In Nijmegen aangekomen kwam de noodlottige boodschap. Jordy was om 19:07 uur overleden. Inmiddels waren ook Syl en Don, maar ook mijn ouders onderweg naar Nijmegen. Op dat moment is Jeroen ons in Tunesië gaan bellen. ‘s Avonds rond 20.30 uur plaatselijke tijd hoorden wij wat er was gebeurd..... Vanaf dat moment is alles onwerkelijk, maar gelijkertijd ook zo echt. Moeilijk om te beschrijven, maar het besef was er wel. De radartjes gingen draaien, we moesten zo snel mogelijk naar huis. Eerst 500 km met een taxi naar ons hotel terug (we waren voor een tweedaagse excursie weg), de volgende dag pas op het vliegtuig. Met een tussenlanding in Marseille waar we drie uur op het vliegveld moesten wachten. Op dinsdag om 19.30 uur landden we op Schiphol, om 20.00 uur kwamen we eindelijk door de douane. Syl, Manon en Jeroen stonden ons op te wachten. Mijn ouders wachtten in ons huis. Jordy was op deze dag al naar Leimuiden gebracht. Rond 21.00 uur konden wij hem eindelijk zien en in onze armen sluiten. En dan moet er van alles geregeld gaan worden. Lees hier verder... copyright@Angela Mollers-de Kuijer

Openingspagina Home Intro Korte levensbeschrijving De week van Jordy Avond(en) voor Jordy en Jeroen 16 juli 2009 Zomer 2009 December 2009 Fotoalbums Filmpjes Jordy’s humor Blogs Berichten van... Deel je leukste herinneringen Contact en krabbelmogelijkheden Muziek Herdenkingsmiddag 16 mei Manuscript Tot slot

Op 9 mei heb ik op verzoek van Jordy zijn baardje nog mooi in model gebracht. Samen stonden we in de keuken, gezellig kletsend terwijl ik hem stond te scheren... Nadat Jordy twee weken vakantie had gehad, moest hij voor het appél van de ochtend van 11 mei zijn baardje eraf halen. Hij had nog geen toestemming gekregen van zijn commandant om deze te laten staan. Voordat hij dit deed, heeft hij op de kazerne s’nachts op 11 mei om 01.30 uur de laatste foto’s van zichzelf gemaakt.

Jordy is verzorgd door Jeroen, Syl en mij. Middenin de nacht is hij naar huis gekomen, waar Peter en Manon ervoor hadden gezorgd dat zijn kamer in orde was gemaakt. Op 13 mei kwam Jordy voor de laatste keer thuis, om 01.30 uur, waar hij met applaus en tranen werd ontvangen door zo vele vrienden die hem ondanks het nachtelijke uur opwachtten. Deze nacht heeft nog lang geduurd, rond 04.00 uur was er een beetje rust in huis. De volgende ochtend vroeg waren daar ineens die mannen van defensie en nog heel veel mensen meer. Vanaf dat moment is ons huis van iedereen geweest. Binnen drie uur moesten we ineens bedenken wat voor kaart we wilden en wat erop moest komen te staan. Betekende dus ook dat alles omtrent de uitvaart in die tijd geregeld moest worden. Chaotisch, waarbij achteraf gezien ook foutjes zijn gemaakt, maar het is gelukt. Dat ons huis open zou staan voor iedereen die afscheid wilde nemen van Jordy, dat stond eigenlijk onmiddellijk vast. Tussen 12.00 uur en 22.00 uur was ons huis drie dagen lang niet meer van ons, maar van iedereen die Jordy gedag wilde zeggen. En dat waren er velen! Honderden voetstappen zijn bij ons in die dagen de twee trappen opgegaan naar zijn zolderkamer. Hiermee hebben we heel veel drukte binnen gehaald, maar ook mooie dingen. Tussendoor moest er van alles besproken worden. Hoe de samenkomst eruit zou zien, wat de inhoud zou zijn, er moest een kist worden uitgezocht, muziek moest worden beluisterd. Een militaire uitvaart werd al snel aangeboden, immers, Jordy was bezig met zijn werk toen hij het ongeval kreeg. De zaterdag is erg aangrijpend geweest. Bij ons thuis stonden enorm veel mensen, er was een erehaag gevormd door vrienden. Vlaggen waren door buren halfstok gehangen. De draagploeg heeft met veel respect en ongelooflijk indrukwekkend hun taak uitgevoerd. Jordy is nog langs ‘The Cube’ (de keet) geweest, waar ook weer veel vrienden stonden. Daar heeft hij een minuutje stilgestaan. En wat zat de kerk vol! Na een aangrijpende samenkomst is Jordy eervol begraven. Iedereen die aanwezig was zal zich de erehaag van soldaten herinneren, net zoals de saluutschoten, de last post, de vlag die aan Jeroen werd overhandigd. Voor Jeroen is dit inmiddels zijn kostbaarste bezit. En dan daarna...een drankje en een hapje, waar Jordy zo van hield, het stond voor iedereen klaar. Vele mensen hebben wij nog gesproken, maar eerlijk gezegd kan ik mij daar niet veel meer van herinneren. De gehele zaterdag heb ik heel bewust meegemaakt, maar vanaf het moment dat wij de begraafplaats hebben verlaten, is de herinnering weg....ongetwijfeld dat vele anderen het nog wel zullen weten. En daarna volgt de stilte...